مطالعه‌ی تجربی انتشار فرونشانی روی نوار ابررسانای دما بالای Bi-2223/AgMg
چکیده
از آن‌جا که فرونشانی موضعی، عامل ناپایداری حرارتی- الکتریکی در مگنت‌‌های ابررساناست، اگر انرژی موضعی از حد معینی که به آن حداقل انرژی فرونشانی (MQE) گفته می‌‌شود
بیش‌‌تر شود، ناحیه‌‌ی عادی در ابررسانا منتشر خواهد شد. بنابراین، نرخ رشد ناحیه‌‌ی عادی به عنوان سرعت انتشار فرونشانی (νq) عامل مهمی در آشکارسازی فرونشانی و حفاظت محسوب می‌‌شود. در این مقاله، با اِعمال تپ‌‌های حرارتی موضعی، MQE به عنوان معیاری از پایداری، و νq به عنوان کمیت خود- محافظی ابررسانا در برابر فرونشانی بر روی طول کوتاهی از نوار ابررسانای دمابالای Bi-2223/AgMgاندازه‌‌گیری شده است. علاوه بر این، وابستگی MQE و νq به جریان کاری بررسی شد به طوری‌که با افزایش جریان، نرخ کاهش MQE و نرخ افزایش νq به دست آمده است. این آزمایش‌‌ها تحت بخار نیتروژن و بدون اِعمال میدان مغناطیسی انجام شده است.
کلیدواژه‌ها
مجله‌ی علوم و فنون هسته‌ای شماره 81