پژوهشكده پلاسما و گداخت هسته ای
فعالیت گداخت هسته‌ای در ایران از سال1354 در سازمان انرژی اتمی ایران آغاز شد. از دهه پنجاه با خرید و راه اندازی دستگاه‌های مختلف نظیر: تتاپینج، توکامک الوند، توکامک دماوند، پلاسمای کانونی دنا و غیره، پژوهشگران این رشته تحقیق و توسعه را آغاز کردند. این پژوهشکده از دهه هشتاد با تعریف پروژه‌های گداخت لیزری، ساخت لیزر100 ژول و میکروکره‌های هدف، ساخت دستگاه IECF، ساخت سه دستگاه پلاسمای کانونی در انرژی‌های مختلف با نام پژوهشکده پلاسما و گداخت هسته‌ای به
فعالیت‌های تخصصی خود ادامه می‌دهد. طرح ملی «طراحی و ساخت راکتور آزمایشی گداخت هسته‌ای» در فاز امکان سنجی از فعالیت‌های مهم پژوهشکده در دهه 90 می‌باشد.
ماموریت و اهداف
پژوهش در زمینه پلاسمای محصور شده در میدان‌های الکترومغناطیسی و میدان‌های مغناطیسی و فناوریهای وابسته به منظور دستیابی به گداخت هسته‌ای کنترل شده؛ دستیابی به دانش و فناوری ساخت راکتورهای گداخت هسته‌ای.
توانمندی‌ها
-طراحی و ساخت انواع دستگاه های مولد الکترون و یون های پرانرژی، ميكروكرههای هدف (ريزكره ها)، محفظههاي برهم کنش باريكههاي پرانرژي ليزر، الكترون و يون با ماده براي انجام گداخت هستهاي
-پژوهش در زمينه ی فرایند گداخت هستهاي در پلاسماي داغ و چگال از طریق محصورسازی ميدانهاي مغناطيسي، مانند دستگاه توكامك در راستای دستیابی به راکتور گداخت هسته ای
-ساخت انواع دستگاه های پلاسمای کانونی، ساخت نمونه ی آزمایشگاهی ابررساناهای دمای بالا، ساخت انواع دستگاه لایه نشانی در محیط پلاسما، ساخت دستگاه محصورسازی الکترواستاتیک
گروه های پژوهشی
- گروه پژوهشی گداخت( آزمایشگاه: توکامک، کنترل و الکترونیک توکامک، شبیه سازی و مطالعات نظری گداخت هسته ای)
- گروه پژوهشی فناوری پلاسما(فناوریهای الکترواستاتیکی، زد- پینچ، ابر رسانا)
- گروه پژوهشی روش ها و سیستم های تشخیصی (برهکنش پلاسما- ماده، سیستم ها و موتورهای پلاسمایی، پلاسمای کانونی)
- گروه پژوهشی برهمکنش پلاسما- لیزر( کاربردهای پلاسما- لیزر، شیمی-پلاسما، شبیه سازی و مطالعات نظری برهمکنش لیزر- پلاسما)